Drożdżakowate zapalenie jamy ustnej - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie
Drożdżakowate zakażenie jamy ustnej (pleśniawki) występuje często u zdrowych noworodków i młodych niemowląt. Wywołane jest przez grzyby Candida albicans, a zakażenie może być nabyte w czasie porodu lub po narodzinach ze środowiska, w którym dziecko przebywa.
Objawy i przebieg drożdżakowatego zapalenia jamy ustnej
Pojawia się często w sytuacjach przejściowego obniżenia odporności w przebiegu ząbkowania, chorób infekcyjnych czy zaburzenia równowagi flory fizjologicznej przewodu pokarmowego podczas antybiotykoterapii. Obecność pleśniawek może także świadczyć o istnieniu poważnych chorób ogólnoustrojowych i trwałych zaburzeń immunologicznych. Nawracające pleśniawki są częste u dzieci karmionych piersią z powodu kolonizacji lub zakażenia sutków matki.
Do objawów choroby należy obecność na śluzówce jamy ustnej 2-3 mm jasnoszarych grudek, pojedynczych lub zlewających się. Śluzówka jamy ustnej może być obrzęknięta i przekrwiona, a zmiany powierzchowne, dające się łatwo zetrzeć lub głębokie, wnikające w błonę śluzową.
Leczenie drożdżakowatego zapalenia jamy ustnej
W leczeniu stosuje się:
- pędzlowanie jamy ustnej nystatyną,
- miejscowo działające preparaty odkażające i ściągające (błękit metylenowy, fiolet goryczki, boraks z glicerolem),
- higienę jamy ustnej, przemywanie buzi dziecka za pomocą gazika zwilżonego przegotowaną wodą lub solą fizjologiczną,
- dokładne mycie, gotowanie przedmiotów, które dziecko bierze do ust (łyżeczki, kubki, butelki, smoczki),
- zachowanie higieny w codziennym życiu domowym, dokładne mycie rąk przed i po kontakcie z dzieckiem,
- leczenie matki, jeżeli stwierdza się u niej objawy zakażenia,
- podawanie pałeczek kwasu mlekowego w czasie antybiotykoterapii.
Mimo, że pleśniawki u dziecka najczęściej przebiegają łagodnie i ustępują samoistnie, mogą czasami zajmować również gardło, przełyk, a nawet cały przewód pokarmowy, powodować dolegliwości bólowe, problemy z karmieniem, niechęć do przyjmowania pokarmów i brak przyrostów masy ciała. Przewlekłe i ciężkie przypadki zakażenia mogą wymagać ogólnego leczenia przeciwgrzybiczego.
Piśmiennictwo
Bibliografia:
1. Dobrzańska A., Ryżko J., Pediatria, Elsevier, Wrocław, 2014, s. 727
2. Kawalec W., Grenda R., Ziółkowska H., Pediatria, PZWL, Warszawa, 2013, s. 93-94
3. Nelson Pediatria, red. wydania polskiego Milanowski A., Elsevier, Wrocław, 2013, s. 493-494
4. Zielnik-Jurkiewicz B., Choroby laryngologiczne u dzieci, Medical Tribune Polska, Warszawa, 2013, s. 145
Kategorie ICD:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
