Zaburzenia smaku

Smak to jeden z podstawowych zmysłów, odczuwany za pomocą receptorów smakowych zlokalizowanych w kubkach smakowych.

Zaburzenia smaku czyli nieprawidłowe odczuwanie bodźców smakowych, inaczej określane jest jako dysgeusia. Przyczyny tych zaburzeń mogą dotyczyć uszkodzenia języka (czyli kubków smakowych) lub elementów drogi doprowadzającej bodźce smakowe do kory mózgowej.

Wśród przyczyn zaburzeń smaku wymienia się:

• stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej, również jako zmiany popromienne będące konsekwencją radioterapii nowotworów zlokalizowanych w obrębie głowy lub szyi,
• stany po resekcji języka,
• zaburzenia hormonalne – niedoczynność tarczycy, niedoczynność kory nadnerczy,
• przewlekłe stosowanie używek, przede wszystkim negatywny wpływ ma palenie tytoniu,
• niektóre leki (przeciwcukrzycowe, przeciwkrzepliwe, inhibitory pompy protonowej, przeciwgrzybicze, przeciwnowotworowe),
• choroby autoimmunologiczne w tym zespół Sjogrena, powodujący suchość jamy ustnej,
• niedobory witamin z grupy A i B,
• zaburzenia gospodarki niektórych pierwiastków takich jak cynk i miedź,
• choroby ośrodkowego układu nerwowego ( porażenia nerwów czaszkowych, choroby naczyniowe, choroba Alzheimera, neuroinfekcje),
• niektóre choroby pasożytnicze,
• choroby ogólnoustrojowe takie jak: cukrzyca, niewydolność nerek, wątroby.

Często przejściowe zaburzenia czynności smaku pojawiają się w przebiegu infekcji górnych dróg oddechowych czy kataru siennego. Stany zapalne gruczołów ślinowych również mogą wpłynąć negatywnie na odczuwanie bodźców smakowych.

Jeśli chodzi o leczenie – pozostaje wyłącznie leczenie przyczynowe, w zależności od etiologii. Zadbać również należy o prawidłową higienę jamy ustnej, aby nie dopuścić do rozwoju zmian zapalnych czy próchnicy.