Zaburzenia węchu – przyczyny i rodzaje nieprawidłowości

Zaburzenia węchu mogą pojawić się na skutek urazu, przebytej infekcji czy stanu chorobowego. Długotrwałe zaburzenie powonienia powinno wzbudzić niepokój i skłonić do wizyty u lekarza laryngologa.
Przyczyny zaburzeń węchu
Określenie przyczyny zaburzenia węchu może wymagać przeprowadzenia wielu szczegółowych badań. Wśród najczęstszych przyczyn nieprawidłowości wskazuje się zaburzenia laryngologiczne, takie jak wady rozwojowe, infekcje, zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok obocznych, polipy, guzy nosa i gardła czy urazy mózgowo-czaszkowe, uszkadzające nerw węchowy. Dodatkowo substancje szkodliwe, pyły czy dym tytoniowy mogą przyczyniać się do odchyleń przy odczuwaniu zapachów. Problemy z powonieniem pojawiają się również jako działanie niepożądane niektórych leków.
Rodzaje zaburzeń węchu
Zaburzenia węchu można podzielić na jakościowe oraz ilościowe. Zaburzenia jakościowe wpływają na problemy z odczuwaniem i identyfikacją zapachów.
- Kakosmia to uciążliwe zaburzenie, kiedy pod wpływem pobudzenia narządu węchu lub ośrodkowego układu nerwowego chory odczuwa zapachy budzące obrzydzenie. Przyczyną schorzenia są zazwyczaj zaburzenia funkcjonowania OUN
- Hiposmia to zaburzenie polegające na zmniejszeniu zdolności wyczuwania i rozpoznawania zapachu. Hiposmia to zazwyczaj powikłanie po pojawieniu się polipa w nosie, infekcji wirusowej czy urazu głowy.
- Anosmia oznacza całkowitą utratę węchu. Anosmia może wystąpić jako wada wrodzona lub nabyta, gdzie do utraty powonienia przyczynia się alergia, nieżyt nosa lub pojawienie się polipa.
- Parosmia jest rodzajem zaburzenia, w którym chory wyczuwa nieistniejące zapachy lub wyczuwa je opacznie. Parosmia często towarzyszy takim zaburzeniom, jak schizofrenia, powodując tzw. omamy węchowe.
W przypadku pojawienia się zaburzeń węchu należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem – zwłaszcza w przypadku urazów czaszki zaburzenia powonienia mogą sygnalizować stan zagrażający życiu.
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- 1. Bonfils P., Avan P., Faulcon P. et al.: Distorted odorant perception – analysis of a series of 56 patients with parosmia. „Archives of Otolaryngology–Head & Neck Surgery” 2005/02 131(2), pp. 107–112
2. Jacek S., Stevenson R.J., Miller L.A.: Olfactory dysfunction in temporal lobe epilepsy: A case of ictus-related parosmia. „Epilepsy & Behavior” 2007 11(3), pp. 466–470.