Przesiewowe badania słuchu u noworodków
Badania przesiewowe mają na celu wczesne wykrycie schorzenia celem podjęcia odpowiedniego leczenia oraz zapobiegnięciu następstwom choroby.
Niedosłuch jest najczęściej występującym schorzeniem narządów zmysłów i jednocześnie jednym z najczęstszych schorzeń współczesności. Jak wynika z badań szacunkowych, u około 2%- 4% noworodków, w okresie okołoporodowym, występuje niedosłuch czuciowo- nerwowy wrodzony oraz nabyty.
W Polsce program przesiewowych badan słuchu prowadzony jest przez fundację Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy a wykonywany w ośrodkach neonatologicznych, otolaryngologicznych oraz audiologicznych. W ośrodkach neonatologicznych, w drugiej dobie po urodzeniu, wykonywane jest badanie otoemisji akustycznej wywołanej trzaskiem. Badanie powtarzane jest przed wyjściem ze szpitala i w razie dodatniego wyniku badania przesiewowego oraz czynników ryzyka uszkodzenia słuchu, dziecko kierowane jest do placówek specjalistycznych (laryngologicznych lub audiologicznych) w celu pogłębienia diagnostyki.
Do przesiewowych badań słuchu u niemowląt, wykonywanych w placówkach specjalistycznych należą: badania behawioralne, badanie odpowiedzi z pnia mózgu (ABR), badanie otoemisji akustycznych (OEA), badania elektrofizjologiczne (w grupach ryzyka), badania automatycznej odpowiedzi z pnia mózgu (AABR).
W przypadku stwierdzenia niedosłuchu, dziecko trafia pod opiekę ośrodka audiologicznego, gdzie prowadzone są procedury związane z dobraniem aparatu słuchowego oraz procedury rehabilitacyjne. W przypadku braku postępów w rehabilitacji, wskazaniem staje się wszczepienie implantu ślimakowego.[1]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Diagnostyka w chorobach ucha” W. Narożny [w:] „Otolaryngologia. Skrypt dla studentów medycyny i stomatologii.” pod red. C. Stankiewicza, Gdańsk 2007
