Budowa ucha wewnętrznego
Tajemnica budowy narządu słuchu nurtowała już od bardzo dawna fizyków i to dzięki badaniom prowadzonym przez nich, dzisiejszy stan wiedzy na ten temat jest tak zasobny.
Spis treści:
Szczególnie ostatnie 150 lat przyniosło wyjaśnienie wielu mechanizmów, dzięki którym słyszymy dźwięki. Nie oznacza to jednak, że naukowcy poznali temat wyczerpująco, a pozostawia to drogę do szukania odpowiedzi na kolejne pytania.[1] Ucho wewnętrzne jest jedną ze składowych, części obwodowej narządu słuchu u człowieka. Na ucho wewnętrzne składają się takie elementy jak błędnik kostny, błędnik błoniasty oraz nerw przedsionkowo-ślimakowy.
Błędnik kostny
Jest częścią ucha wewnętrznego zbudowaną ze zbitej tkanki kostnej i otoczonej kością gąbczastą. Wnętrze błędnika kostnego wysłane jest okostną, która daje połączenie z błędnikiem błoniastym a przestrzeń pomiędzy obydwoma błędnikami wypełniona jest przychłonką. Błędnik kostny jest złożonym elementem ucha wewnętrznego, gdyż w swojej budowie zawiera on ślimak, przedsionek i trzy kanały półkoliste.
Ślimak składa się z wrzeciona oraz kanału spiralnego ślimaka od którego odchodzi blaszka kostna, która dzieli kanał spiralny na schody bębenka i schody przedsionka.
Przedsionek jest miejscem łączącym ślimak z kanałami półkolistymi, które kształtem przypominają rurki zakończone bańkami.
Kanały te ustawione są w trzech, pionowych płaszczyznach, a dwa z nich kończą się wspólną odnogą.
Badanie słuchu, fot. panthermedia
Błędnik błoniasty
Wypełniony jest śródchłonką i zbudowany z woreczka, łagiewki, trzech przewodów półkolistych błoniastych, wyścielanych nabłonkiem zmysłowym narządu równowagi, oraz przewodu ślimakowego, który kształtem przypomina trójkąt ostrokątny, wyścielany nabłonkiem zmysłowym narządu słuchu oraz zawierający komórki podporowe budujące narząd spiralny zwany narządem Cortiego. Komórki rzęsate w narządzie Cortiego, których liczba sięga nawet 15 tysięcy, stanowią przewodnik drgań płynów ucha wewnętrznego a ich szczególna cechą jest zdolność do skurczu, co stanowi podstawę do powstawania zjawiska otoemisji akustycznej. Pomiędzy komórkami znajdują się wolne przestrzenie, wypełnione płynem podobnym do limfy. Są to kanały Cortiego w których umieszczone są między innymi, włókna nerwowe.
Nerw przedsionkowo ślimakowy
Złożony jest z dwóch nerwów (przedsionkowego i ślimakowego), które mają dwubiegunowe końcówki nerwowe, doprowadzające sygnały z jednej strony do błędnika, a z drugiej do mózgowia, stwarzając pozór pojedynczego pnia nerwowego. [2]
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] „Fizyczne mechanizmy działania narządu słuchu” W. Wiktor JĘDRZEJCZAK, Instytut Fizyki Doświadczalnej Uniwersytety Warszawskiego
[2] „Anatomia narządu słuchu” W. Narożny [w:] „Otolaryngologia. Skrypt dla studentów medycyny i stomatologii” pod red. C. Stankiewicza, Gdańsk 2007
