Odstające uszy - wada genetyczna
Za odstające uszy odpowiadają geny a nie jak kiedyś sądzono, sposób kładzenia noworodka do snu. Jeśli jeden z rodziców ma odstające uszy, jest duża szansa na to, że i dziecko będzie miało ten sam problem. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest niewłaściwie wykształcona grobelka, czyli niewielki element chrząstki, za którym małżowina zgina się w kierunku czaszki. Zdarza się także tak, że grobelka nie wykształca się w ogóle co prowadzi do wzrostu ucha na zewnątrz. Rodzice mogą dowiedzieć się już w trakcie ciąży czy dziecko będzie miało odstające uszy (dokładnie około 12 tygodnia życia płodowego).
Odstające uszy - Objawy i przebieg
Jeśli nasze dziecko bądź my sami w wieku dorosłym nie akceptujemy wyglądu swoich uszu powinniśmy zgłosić się do specjalisty. Takiego stanu rzeczy nie należy bagatelizować. Dziecko może bowiem wpaść we frustrację, mieć niskie poczucie własnej wartości i unikać kontaktu z rówieśnikami.
Odstające uszy - Leczenie
Nie ma maści, kremów czy zastrzyków, które leczą odstające uszy. Rodzice próbują jednak różnych sposobów, by choć trochę zatuszować ten problem, poprzez np. stosowanie opasek na włosy (obejmujących uszy), zostawianie chłopcowi oraz dziewczynce dłuższych włosów, które zakrywają uszy, unikanie upinania włosów.
Niestety wraz z dorastaniem dziecko zaczyna samo mówić o tym problemie i wyżej wymienione metody nie pomagają. Wiele osób decyduje się wtedy na operację plastyczną odstających uszu. Przeprowadzana jest ona do 12-go roku życia, po wykonaniu szczegółowych badań diagnostycznych i zakwalifikowaniu pacjenta przez lekarza. Korekcja trwa około jednej godziny.
W chwili obecnej dostępne są dwie metody:
- Uformowanie grobelki.
- Wycięcie fragmentu chrząstki i założenie szwów
Zabieg najlepiej wykonywać w okresie letnim bądź wiosną. Należy pamiętać o tym, że przez dwa tygodnie po zabiegu pacjent zobowiązany jest nosić opaskę.
Piśmiennictwo
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
