Mononukleoza: jak można się nią zarazić i jak długo chory na nią pacjent zaraża innych?

Mononukleoza to jedna z występujących u ludzi chorób zakaźnych. Zazwyczaj zachorowanie na nią nie skutkuje groźnymi powikłaniami, z drugiej jednak strony objawy mononukleozy bywają naprawdę dotkliwe – chore na tę jednostkę osoby skarżyć się mogą chociażby na ból gardła, który znacząco utrudnia im przełykanie. Ze względu na to część osób zastanawia się nad tym, jak ochronić się przed zakażeniem – w jaki więc sposób można zarazić się mononukleozą i przez jak długi czas chorująca na nią osoba może zarażać innych ludzi?

Reklama

Wywołujący mononukleozę wirus EBV przenosi się przede wszystkim drogą kropelkową – materiałem zakaźnym może być np. ślina, dlatego też schorzenie określa się czasem potocznie mianem choroby pocałunków. Istnieje inne jeszcze drogi zakażenia mononukleozą – tzn. drogą płciową czy krwiopochodną – najczęściej jednak do zarażenia wirusem EBV dochodzi wskutek kontaktu ze śliną osoby chorej na mononukleozę.

Zdarza się, że mononukleoza pojawia się u naszego domownika – jak długo w takim wypadku powinno się stosować metody zapobiegania zarażeniu się tą jednostką? Okazuje się, że stosunkowo długo – pacjent zakażony wirusem EBV może zarażać innych przez 6, a czasami nawet przez 18 miesięcy.

Aby uniknąć przeniesienia wirusa na innych ludzi, w okresie chorowania na mononukleozę konieczne jest przede wszystkim powstrzymanie się od pocałunków. Należy pamiętać również o tym, że z przedmiotów, z którymi styczność miały usta chorego, nie powinny korzystać inne osoby – niewskazane jest w takim przypadku pożyczanie komuś szminki, picie z jednej szklanki przez kilka osób czy jedzenie z wykorzystaniem jednego kompletu sztućców przez osobę zdrową i chorą.

Teoretycznie mononukleoza raczej nie pozostawia po sobie poważniejszych powikłań, z drugiej jednak strony pojawiające się w jej przebiegu dolegliwości bywają naprawdę dokuczliwe, dlatego też lepiej powstrzymać się od pewnych czynności i starać się zapobiec jej wystąpieniu.