Ucho

Błędnik to element ucha wewnętrznego, odpowiedzialny jest za równowagę oraz słuch.

Zapalenie ślinianek może mieć podłoże bakteryjne, wirusowe lub swoiste czyli wywołane przez takie schorzenia jak gruźlica czy toksoplazmoza. Najczęściej zajęta przez proces zapalny jest ślinianka przyuszna.

Długotrwały proces zapalenia ucha środkowego może prowadzić do powstania powikłań. Jednym z nich są kieszonki refrakcyjne. Powstają wskutek wciągnięcia błony bębenkowej do jamy bębenkowej, a w ich obrębie następuje gromadzenie złogów keratyny. Są one pewną formą przepukliny. Powstają w następstwie osłabienia elementów tworzących błonę bębenkową. W zależności od stopnia zaawansowania wyróżnia się trzy ich typy: odwracalne, nieodwracalne-kontrolowane oraz typ trzeci, niekontrolowane, gdzie kieszonka nie opróżnia się prawidłowo.

Choroba Menier’a dotyczy struktur ucha wewnętrznego, związana jest z powstaniem wodniaka błędnika błoniastego.

Otoskleroza to choroba dotycząca błędnika. W jej przebiegu dochodzi do przebudowy kostnej z rozwojem nieprawidłowej tkanki w obrębie kosteczek słuchowych ucha środkowego, doprowadzając do ich unieruchomienia. W konsekwencji pojawia się niedosłuch. Przyczyna schorzenia nie jest znana, uważa się, że w części przypadków pewien wpływ może mieć podłoże genetyczne. Częściej występuje u kobiet.

Problemy ze stanami zapalnymi ucha środkowego są jednymi z najczęstszych chorób zapalnych wieku dziecięcego. Wieloletnie obserwacje i praktyka lekarzy specjalistów, wskazują iż największa zachorowalność przypada miedzy 6 a 24 miesiącem życia dziecka. Około 25% wizyt pediatrycznych, dzieci do pierwszego roku życia, kończy się rozpoznaniem związanym ze stanem zapalnym ucha środkowego, przy czym mniej więcej 20% dzieci boryka się z nawracającymi stanami zapalnymi. Spadek zachorowalności następuje wraz z wiekiem dziecka.[1]

Tajemnica budowy narządu słuchu nurtowała już od bardzo dawna fizyków i to dzięki badaniom prowadzonym przez nich, dzisiejszy stan wiedzy na ten temat jest tak zasobny.

Narząd słuchu to trzy elementy - ucho, droga słuchowa oraz ośrodki słuchu w ośrodkowym układzie nerwowym. Ucho oraz część ślimakowa nerwu przedsionkowo- ślimakowego to część obwodowa narządu słuchu. Małżowina uszna oraz przewód słuchowy zewnętrzny to elementy z jakich składa się ucho zewnętrzne.[1]

Dla wielu pacjentów, ucho to ten fragment narządu, który jest przez nas widoczny np. w lustrze. Nikt nie zdaje sobie sprawy z faktu, że budowa ucha jest bardzo skomplikowana a jego funkcje są nieocenione. Dzięki uszom, słyszymy muzykę, szum liści, czyjeś kroki czy tykanie zegara.

Schorzenie to towarzyszy zwykle ostrym infekcjom górnych dróg oddechowych, związane jest z obrzękiem błony śluzowej okolicy ujścia gardłowego trąbki słuchowej. Szczególnie często występuje u dzieci, gdzie najczęstszą przyczyną jest przerost migdałka gardłowego. Czasem może również towarzyszyć alergii.

Ciała obce w przewodzie słuchowym zewnętrznym są dość częstym powodem zgłaszania się pacjentów do lekarzy otolaryngologów. Szczególnie często zdarza się to u dzieci. Najczęściej w uchu znajdowane są elementy zabawek, koraliki itp. Czasem w okresie wiosenno-letnim mogą to być również owady.

Gdy pacjent zgłasza się do lekarza z dolegliwościami ze strony uszu, pierwszymi czynnościami jakie wykonuje lekarz, są wywiad oraz badanie ucha zewnętrznego, polegające na jego oglądaniu.

Zaburzenia słuchu mogą pojawić się w każdym wieku - u dzieci, u osób dorosłych oraz u osób starszych.

Wysiękowe zapalenie zaliczane jest do chorób nieposiadająych zbyt wiele objawów. Wielu pacjentów nie jest świadomych, że na nią cierpi.

Badania przesiewowe mają na celu wczesne wykrycie schorzenia celem podjęcia odpowiedniego leczenia oraz zapobiegnięciu następstwom choroby.

Ma na celu poprawę słuchu, co wpływa na jakość życia i funkcjonowania pacjenta.

Rekonstrukcja błony bębenkowej, to zabieg wykonywany bardzo często u pacjentów z jej perforacją. Jest to bardzo ważna część, chroniąca ucho m.in. przed różnymi infekcjami.

Do oceny słuchu u dziecka wykorzystuje się metody orientacyjne i obiektywne za pomocą odpowiedniej aparatury.

Wczesne wykrycie zaburzeń słuchu u dzieci jest ważne dla ich prawidłowego, harmonijnego rozwoju. Dziecko z niedosłuchem lub głuchotą rozwija się gorzej, ma zaburzenia mowy, zachowania, emocji, problemy z poznawaniem świata oraz przystosowaniem społecznym.

Wielu pacjentów, którzy mają problemy z uszami, gardłem nosem, zatokami bądź krtanią nie wie do jakiego lekarza się zgłosić, i jaka dziedzina medycyny zajmuje się tymi problemami.