Ucho

OAE czyli otoemisje akustyczne, są sygnałami wysyłanymi z ucha wewnętrznego jako efekt skurczu komórek rzęsatych zewnętrznych wywołanego stymulacją akustyczną. Podstawą generowania sygnału otoemisji jest elektrokurczliwość czyli swoista zdolność komórek słuchowych zewnętrznych do zmiany kształtu oraz długości pod wpływem oddziaływania przyłożonego napięcia.

Wysiękowe zapalenie ucha to bardzo poważna choroba, która zawsze wymaga specjalistycznego leczenia. Jest to schorzenie bardzo przebiegłe, gdyż nie zawsze wiemy że mamy z nim do czynienia. Objawy tej choroby są podobne tych towarzyszących zapaleniu ucha. Niestety nieleczone wysiękowe zapalenie ucha może doprowadzić nawet do trwałego niedosłuchu. Jakie są objawy tej choroby? Jaki jest sposób jej diagnozowania i leczenia?

Szumy uszne definiowane są przez pacjentów w różny sposób. Jedni słyszą piski, pukanie, warczenie a inni dudnienie, gwizdy bądź syczenie. Mogą one pojawiać się sporadycznie albo towarzyszyć pacjentowi cały czas. W tym drugim przypadku stają się one uciążliwe i utrudniają normalne oraz sprawne funkcjonowanie. Przyczyn ich powstawania jest bardzo wiele (miażdżyca, silny stres, nadciśnienie). Czy istnieją sposoby na ich leczenie? Czy wizyta u laryngologa jest konieczna gdy szumy uszne nam doskwierają?

Szumy uszne opisywane są jako różnego rodzaju piski, dudnienie, szelest, gwizdy, szumienie, pukanie czy dzwonienie, które uniemożliwiają normalne i sprawne funkcjonowanie w życiu codziennym. Przeszkadzają one także w nocy.

Szumy w uszach są bardzo częstą dolegliwością spotykaną u osób starszych, oczywiście mogą także występować u młodych dorosłych oraz u dzieci.

Woskowina, która tworzy się w przewodzie słuchowym zewnętrznym u dzieci jest zjawiskiem normalnym (fizjologicznym). Spełnia ona bardzo wiele funkcji w tym chroni ucho przed patogenami, bierze udział w jego nawilżaniu, oczyszczaniu i natłuszczaniu. Jeśli występuje w normalnej ilości nie stanowi zagrożenia dla zdrowia dziecka, zdarza się jednak tak, że niewłaściwe dbanie o uchy prowadzi do jej zalegania i wytworzenia tzw. czopu. Nadmiar woskowiny powinien być zawsze dokładnie usuwany. Niewłaściwa higiena uszu może prowadzić do rozwoju stanu zapalnego.

Uraz akustyczny to uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem. Wyróżnia się uraz ostry i przewlekły. Uraz ostry wywołany jest jednorazowym głośnym dźwiękiem, jak na przykład przy wybuchu. Uraz przewlekły z kolei spowodowany jest długotrwałym działaniem hałasu – jest rozpatrywany jako choroba zawodowa osób pracujących w hałasie.

Błędnik to element ucha wewnętrznego, odpowiedzialny jest za równowagę oraz słuch.

Zapalenie ślinianek może mieć podłoże bakteryjne, wirusowe lub swoiste czyli wywołane przez takie schorzenia jak gruźlica czy toksoplazmoza. Najczęściej zajęta przez proces zapalny jest ślinianka przyuszna.

Długotrwały proces zapalenia ucha środkowego może prowadzić do powstania powikłań. Jednym z nich są kieszonki refrakcyjne. Powstają wskutek wciągnięcia błony bębenkowej do jamy bębenkowej, a w ich obrębie następuje gromadzenie złogów keratyny. Są one pewną formą przepukliny. Powstają w następstwie osłabienia elementów tworzących błonę bębenkową. W zależności od stopnia zaawansowania wyróżnia się trzy ich typy: odwracalne, nieodwracalne-kontrolowane oraz typ trzeci, niekontrolowane, gdzie kieszonka nie opróżnia się prawidłowo.

Choroba Menier’a dotyczy struktur ucha wewnętrznego, związana jest z powstaniem wodniaka błędnika błoniastego.

Otoskleroza to choroba dotycząca błędnika. W jej przebiegu dochodzi do przebudowy kostnej z rozwojem nieprawidłowej tkanki w obrębie kosteczek słuchowych ucha środkowego, doprowadzając do ich unieruchomienia. W konsekwencji pojawia się niedosłuch. Przyczyna schorzenia nie jest znana, uważa się, że w części przypadków pewien wpływ może mieć podłoże genetyczne. Częściej występuje u kobiet.

Problemy ze stanami zapalnymi ucha środkowego są jednymi z najczęstszych chorób zapalnych wieku dziecięcego. Wieloletnie obserwacje i praktyka lekarzy specjalistów, wskazują iż największa zachorowalność przypada miedzy 6 a 24 miesiącem życia dziecka. Około 25% wizyt pediatrycznych, dzieci do pierwszego roku życia, kończy się rozpoznaniem związanym ze stanem zapalnym ucha środkowego, przy czym mniej więcej 20% dzieci boryka się z nawracającymi stanami zapalnymi. Spadek zachorowalności następuje wraz z wiekiem dziecka.[1]

Tajemnica budowy narządu słuchu nurtowała już od bardzo dawna fizyków i to dzięki badaniom prowadzonym przez nich, dzisiejszy stan wiedzy na ten temat jest tak zasobny.

Dla wielu pacjentów, ucho to ten fragment narządu, który jest przez nas widoczny np. w lustrze. Nikt nie zdaje sobie sprawy z faktu, że budowa ucha jest bardzo skomplikowana a jego funkcje są nieocenione. Dzięki uszom, słyszymy muzykę, szum liści, czyjeś kroki czy tykanie zegara.

Narząd słuchu to trzy elementy - ucho, droga słuchowa oraz ośrodki słuchu w ośrodkowym układzie nerwowym. Ucho oraz część ślimakowa nerwu przedsionkowo- ślimakowego to część obwodowa narządu słuchu. Małżowina uszna oraz przewód słuchowy zewnętrzny to elementy z jakich składa się ucho zewnętrzne.[1]

Schorzenie to towarzyszy zwykle ostrym infekcjom górnych dróg oddechowych, związane jest z obrzękiem błony śluzowej okolicy ujścia gardłowego trąbki słuchowej. Szczególnie często występuje u dzieci, gdzie najczęstszą przyczyną jest przerost migdałka gardłowego. Czasem może również towarzyszyć alergii.

Ciała obce w przewodzie słuchowym zewnętrznym są dość częstym powodem zgłaszania się pacjentów do lekarzy otolaryngologów. Szczególnie często zdarza się to u dzieci. Najczęściej w uchu znajdowane są elementy zabawek, koraliki itp. Czasem w okresie wiosenno-letnim mogą to być również owady.

Gdy pacjent zgłasza się do lekarza z dolegliwościami ze strony uszu, pierwszymi czynnościami jakie wykonuje lekarz, są wywiad oraz badanie ucha zewnętrznego, polegające na jego oglądaniu.

Zaburzenia słuchu mogą pojawić się w każdym wieku - u dzieci, u osób dorosłych oraz u osób starszych.