Ludzkie koronawirusy – rys historyczny, cz. 1

Koronawirusy po raz pierwszy opisane były w latach 60. XX wieku. Wywoływały one niewielkie objawy kliniczne, stąd zainteresowanie tą grupą wirusów było stosunkowo niewielkie. Sytuacja uległa jednak zmianie, kiedy koronawirus SARS-CoV wywołał epidemię na skalę światową. Kolejnym koronawirusem, który spowodował dużą śmiertelność, był MERS-CoV. Dzisiaj trwają badania nad skutecznymi środkami leczniczymi w odniesieniu do nowo odkrytego koronawirusa COVID-19.

Reklama

Koronawirusy po raz pierwszy przez literaturę specjalistyczną zostały opisane w latach 60. XX wieku, kiedy to udało się wyizolować dwa znaczące patogeny z tego gatunku: HCoV-229E oraz HCoV-OC43. Wirusologia nie skupiała się jednak przez lata nad tym gatunkiem wirusa, gdyż wyżej wspomniane wywoływały jedynie łagodne przeziębienie, które ustępowało samo po kilku bądź kilkunastu dniach. Dopiero w XXI koronawirusy stały się powodem epidemii, kiedy mieliśmy do czynienia z pojawieniem się SARS (ang. severe acute respiratory syndrome). Udało się jednak doprowadzić do zniknięcia wirusa z ludzkiej populacji dzięki zastosowaniu odpowiednich środków zaradczych oraz w odniesieniu do naturalnej sezonowości jego występowania. Epidemia, z którą wówczas mieliśmy do czynienia, spowodowała jednak wzrost zainteresowania koronawirusami i zintensyfikowania badań prowadzonych nad nimi. Skutkiem tego było opisanie kolejnych niskopatogennych ludzkich koronawirusów, takich jak ludzkie NL63 czy HKU1. Jednak w 10 lat po epidemii SARS-CoV,populacji ludzkiej przyszło się zmierzyć z przypadkami ciężkiej, niestety czasem śmiertelnej, choroby wywołanej koronawirusem MERS.

Problem nie tylko człowieka

Warto rozpocząć rozważania nad koronawirusem wzmianką dotyczącą problematyczności w środowisku, jaką niesie za sobą ta grupa wirusów. Nie są one jedynie problemem gatunku ludzkiego, atakują również bowiem ptaki i ssaki, a efektem ich działania są liczne choroby związane z układem oddechowym, nerwowym, problemy w funkcjonowaniu narządów wewnętrznych czy nawet zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego. Najbardziej znamienne, a zarazem najbardziej znane, dolegliwości związane z koronawirusem u zwierząt to zakaźne zapalenie otrzewnej występujące u kotów, epidemiczna biegunka pojawiająca się u świń, wirusowe zapalenia żołądka i jelit obecne u bydła czy zakaźne zapalenie oskrzeli, które występuje u ptactwa [1].

fot. panthermedia

Rodzina wirusów CORONAVIRIDAE

Wirusy zaliczane do rodziny Coronaviridae klasyfikuje się do dwóch różnych podrodzin. Jedną z nich jest Coronavirinae, która z uwagi na swoje cechy genetyczne podzielona jest na cztery rodzaje: alfa-, beta-, delta- oraz gammakoronawirusy. To właśnie wirusy należące do grup alfa oraz beta są najbardziej interesujące z punktu widzenia medycyny, gdyż to właśnie one zdolne są do zakażenia organizmu człowieka [1].